Acolumbro les piedres llabraes de la muria, y alcuérdome de la figar na antoxana, de la caxa “celtes” nel marcu la ventana, de la llechera 
y la zapica arrimaes a la parede, de la puerta cola tarabica echada y el cuartarón abiertu, y güelu sentáu en puyu, cola boina na rodía. Y en corredor, yá tranquila cuese la SINGER.
L’alcordanza traime l’arume a llavanda, a sábanes doblaes nel arca del cuartu, al pie la cama mio güela.
Pincha equí 
pa conocer el sintir de la XUNTA
Artículu rellacionáu: Blog d'autor La Casa Vieya: Antón García fala de mio güela
2 comentarios:
Que grande yes Paz. Ta guapu enforma'l blogue. Nun se si me dexaras, pero dende esti momentu quedes agregada al qu'esta sacabera tien pela rede. lasacaberaerrante.blogspot.com
Un besu grande neña.
!Qué guapo Paz! Feliz año
Publicar un comentario